o tempora, o mores!

my nie wierzymy w inne klawiatury
tu na krawędzi ludzi
jesteśmy centrum wszechświata
sieci tkamy wprawnie
grubymi nićmi
(bo o brzasku błyszczą)
na krawędzi miłości
wtapiamy się w tłum

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)